《用咱ê話唸Ιn ê詩》

| | | 轉寄

林修二詩選_1 Ké-khùn/假睏

Ké-khùn
Chheng-sóng ê e-po͘ tio̍h ka lâu tī gôan-iá ê chhiū-ńg ē-té hām-bîn.

Góa hi-bî ê bîn-bāng
Tī pe̍h-sek ê bāng-lih pe̍h-sek siàu-lú hō͘ góa pe̍h-sek ê pek-ha̍p-hoe.

Hiông-hiông cheng-sîn kòe-.lâi ê sî
Ji̍t-thâu khi-khi
Góa khòaⁿ-tio̍h éng-kòe tī ko-gôan iâu-óan ê thiⁿ-piⁿ bat khòaⁿ-kòe-.ê hit-khóan hûn-iáⁿ
M̄-koh góa í-keng m̄-sī hit-tang-chūn ê góa à (1936)

假睏
清爽ê e-po͘ tio̍h ka留tī原野ê樹蔭下底hām眠。

我稀微ê眠夢
Tī白色ê夢裡,白色少女hō͘我白色ê百合花。

Hiông-hiông精神過來ê時
日頭khi-khi
我看tio̍h éng過tī高原遙遠ê天邊bat看過ê hit款雲影
M̄-koh我已經m̄是hit-tang-chūn ê我à


假 睏(ké-khùn)
清 爽(chheng-sóng)ê e-po͘ tio̍h ka(lâu)原 野(goân-iá)ê樹 蔭(chhṳū-ńg)下底(ē- té)hām(bîn)

(góa)稀微(hi-bî)ê眠 夢(bîn-bāng)
白 色(pe̍h-sek)ê(bāng)(ni̍h)白 色(pe̍h-sek)少女(siàu-lí)hō͘(góa)白 色(pe̍h-sek)ê百 合 花(pek-ha̍p-hoe)

Hiông-hiông精 神(cheng-sîn)過 來(kòe-.lâi)ê()
日 頭(ji̍t-thâu)khi-khi
(góa)(khòaⁿ)tio̍h éng(kòe)高 原(ko-goân)遙 遠(iâu-oán)ê天邊(thiⁿ-piⁿ)bat看 過(khòaⁿ-kòe)ê hit(khoán)雲 影(hûn-iáⁿ)
M̄-koh(góa)已 經(í-keng)()hit-tang-chūn ê(góa)à